fbpx

Bartłomiej Achler

adwokat

Jestem prawnikiem branży medycznej. Zabezpieczam prawne interesy podmiotów leczniczych i przedstawicieli zawodów medycznych.
[Więcej >>>]

Skontaktuj się

zezwolenie na rtgCzy wiesz, co wspólnego ma prawo atomowe z działalnością leczniczą?

Cóż… Jeżeli wykorzystujesz lub zamierzasz wykorzystywać w swoim biznesie medycznym urządzenia rentgenowskie, lepiej zapoznaj się z tym wpisem. Błędy i zaniechania mogą być kosztowne.

Czym jest rentgenodiagnostyka?

Diagnostyka RTG jest jedną z najpowszechniejszych form badań obrazowych. Jej powszechność powoduje, że przedsiębiorcy zamierzający świadczyć usługi diagnostyczne przy wykorzystaniu sprzętu rentgenowskiego niekiedy zapominają o formalnych warunkach uruchomienia pracowni RTG.

Wykorzystanie promieniowania jonizującego w działalności medycznej podlega regulacjom Prawa atomowego. Ustawa ta mianem rentgenodiagnostyki określa wszelką działalność diagnostyczna z wykorzystaniem aparatów rentgenowskich.

Jak widzisz, jest to kategoria dość pojemna. Obejmuje aparaty RTG stacjonarne i przenośne, urządzenia konwencjonalne i cyfrowe itd.

Jeżeli w diagnostyce pacjentów wykorzystujesz jakiekolwiek urządzenia emitujące promienie rentgenowskie, pamiętaj, jakie obowiązki z tym związane nakłada na Ciebie prawo.

Zezwolenie na wykorzystywanie urządzeń rentgenowskich

Uruchomienie pracowni RTG, jak również instalowanie, stosowanie i obsługa urządzeń promieniotwórczych wymaga zezwolenia. Zezwolenie na uruchamianie i stosowanie aparatów RTG w diagnostyce medycznej wydaje wojewódzki inspektor sanitarny.

Zezwolenie wydawane jest na czas nieoznaczony, chyba, że we wniosku poprosisz o wydanie zezwolenia na czas oznaczony.

Pamiętaj, że nie możesz prowadzić diagnostyki przy użyciu urządzeń RTG bez zezwolenia.

Uruchomienie pracowni rentgenowskiej oraz korzystanie z aparatów rentgenowskich między innymi do celów diagnostycznych wymaga uzyskania zezwolenia – decyzji. Dopiero posiadanie odpowiedniej decyzji przez podmiot chcący prowadzić działalność diagnostyczną z użyciem aparatury rentgenowskiej uprawnia go do prowadzenia diagnostyki medycznej z użyciem aparatury wytwarzającej promieniowanie jonizujące. (wyrok NSA w Warszawie, II GSK 1672/15)

Co powinien zawierać wniosek?

We wniosku o wydanie zezwolenia na stosowanie aparatów RTG wskazujesz m.in.:

  • podmiot ubiegający się o wydanie zezwolenia (firma/nazwa, adres, NIP, ewentualnie również numer KRS;
  • kierownika podmiotu, który ubiega się o wydanie zezwolenia (np. właściciel, członek zarządu, wspólnik uprawniony do reprezentacji);
  • termin rozpoczęcia działalności;
  • limity użytkowe dawek;
  • inspektora ochrony radiologicznej;
  • informacje o urządzeniach RTG, które zamierzasz wykorzystywać w działalności.

Do wniosku powinieneś dołączyć również szereg załączników, w tym m.in.

  • program zapewnienia jakości;
  • program szkolenia pracowników w zakresie ochrony radiologicznej;
  • plan postępowania awaryjnego;
  • dokumentację techniczną aparatu;
  • opłatę skarbową w wysokości 209 złotych

Decyzja wojewódzkiego inspektora sanitarnego

Jeżeli spełnisz wszystkie warunki, wojewódzki inspektor sanitarny wyda zezwolenie. Będzie ono miało formę decyzji administracyjnej. Inspektor określi w niej również warunki stosowania aparatu/aparatów RTG, których musisz przestrzegać, żeby uniknąć cofnięcia zezwolenia.

Może się jednak okazać, że z jakichś przyczyn wojewódzki inspektor sanitarny odmówi wydania zezwolenia. Jeżeli tak się stanie – nie martw się. Taka decyzja może zostać zaskarżona w trybie przepisów o postępowaniu administracyjnym, a ostatecznie może trafić również do sądu administracyjnego.

Kara za brak zezwolenia

Postępowanie w sprawie zezwolenia może trochę potrwać, zwłaszcza, gdy złożysz niepełną dokumentację. Zalecam jednak cierpliwość. W żadnym wypadku natomiast nie polecam rozpoczynania działalności diagnostycznej z wykorzystaniem aparatów RTG przed uzyskaniem zezwolenia.

Prowadzenie takiej działalności bez zezwolenia, lub z naruszeniem jego warunków, może skończyć się karą pieniężną. Jej maksymalna wysokość to, na dzień dzisiejszy, 22.583,45 złotych.

Decyzję w sprawie nałożenia kary wydaje wojewódzki inspektor sanitarny.

Jak widzisz, sama znajomość przepisów o działalności leczniczej może nie wystarczyć do bezpiecznego prowadzenia biznesu medycznego. Przykre konsekwencje mogą wyniknąć również z aktów tak pozornie egzotycznych, jak przepisy prawa atomowego.

Jeżeli zainteresował Cię ten wpis, lub potrzebujesz wsparcia w postępowaniu przed wojewódzkim inspektorem sanitarnym, zapraszam Cię do kontaktu.

The form you have selected does not exist.

informacje o stanie zdrowiaWystępowanie przez zakłady ubezpieczeń do podmiotów leczniczych o udzielenie informacji o pacjentach jest praktyką dość mocno już ugruntowaną. Wciąż jednak  spotykam się z pytaniami ze strony placówek medycznych, jakich właściwie informacji można udzielić i jak zrobić to zgodnie z prawem?

Kto może żądać udostępnienia informacji o stanie zdrowia ubezpieczonego?

Ocena ryzyka ubezpieczeniowego, czy ustalenie prawa do świadczeń wynikających z zawartej umowy ubezpieczenia, są w pewnych przypadkach niemożliwe bez uzyskania informacji o stanie zdrowia ubezpieczonego. Przepisy umożliwiają zatem ubezpieczycielom zasięganie tego rodzaju informacji od podmiotów wykonujących działalność leczniczą.

Z żądaniem udzielenia informacji o stanie zdrowia może wystąpić tylko zakład ubezpieczeń. Jest nim przedsiębiorca, który uzyskał zezwolenie na wykonywanie działalności ubezpieczeniowej na terenie Polski.

Nie ma przy tym znaczenia, czy jest to krajowy, czy zagraniczny zakład ubezpieczeń. Informacji o stanie zdrowia ubezpieczonego może od Twojego podmiotu leczniczego żądać również zagraniczny przedsiębiorca. Oczywiście pod warunkiem, że prowadzi działalność ubezpieczeniową na terenie Polski.

Jakich informacji można udzielić ubezpieczycielowi?

Zakład ubezpieczeń może żądać od Twojej placówki informacji dotyczących osoby ubezpieczonej lub osoby, na rachunek której umowa ubezpieczenia ma być zawarta. Są to informacje o:

  • przyczynach hospitalizacji, wykonanych w jej trakcie badaniach diagnostycznych i ich wynikach, innych udzielonych świadczeniach zdrowotnych, wynikach leczenia i rokowaniach oraz o wynikach sekcji zwłok, jeżeli została przeprowadzona;
  • przyczynach leczenia ambulatoryjnego, wykonanych w jego trakcie badaniach diagnostycznych i ich wynikach, innych udzielonych świadczeniach zdrowotnych, wynikach leczenia i rokowaniach;
  • wynikach przeprowadzonych konsultacji;
  • przyczynie śmierci ubezpieczonego.

Co istotne, informacji tych ubezpieczyciel może żądać wyłącznie, jeżeli jest to konieczne dla:

  • oceny ryzyka ubezpieczeniowego;
  • weryfikacji danych o stanie zdrowia podanych przez ubezpieczonego;
  • ustalenia prawa do świadczeń z umowy ubezpieczenia, czyli mówiąc wprost – ustalenia prawa do odszkodowania.

Pamiętaj też, że udzielone informacje nie mogą obejmować wyników badań genetycznych.

Tryb postępowania w sprawie udostępnienia informacji

Oczywiście wniosek to podstawa. W imieniu zakładu ubezpieczeń składa go upoważniony lekarz. Do wniosku, oprócz dokumentu potwierdzającego umocowanie lekarza, powinna zostać dołączona również zgoda ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego.

Pamiętaj, aby wnikliwie weryfikować zakres udzielonej zgody. Wbrew pozorom często zdarza się, że zgody przedstawiane przez ubezpieczycieli nijak mają się do zakresu żądanych informacji.

Sam wniosek powinien wskazywać również podstawą prawną żądania. Również i tę warto zweryfikować.

Odpowiedzi powinieneś/powinnaś udzielić w terminie czternastu dni od otrzymania wniosku. W imieniu Twojej placówki udostępniane informacje może podpisać wyłącznie osoba wykonująca zawód medyczny. Musi ona posiadać stosowne upoważnienie.

Opłata za udzielenie informacji

Udzielenie zakładowi ubezpieczeń informacji o stanie zdrowia ubezpieczonego jest odpłatne. Wysokość opłaty określa sam podmiot leczniczy. Miej jednak na uwadze, że opłata ta powinna wynikać z kosztów poniesionych przez Twoją placówkę, które były niezbędne do wytworzenia, przetworzenia i udzielenia informacji.

Poszkodowani z OC – te same zasady

Warto też pamiętać, że powyższe zasady stosuje się również do udostępniania danych osób pokrzywdzonych zdarzeniami objętymi ubezpieczeniem OC. Jeżeli zatem do zakładu ubezpieczeń zgłosi się pokrzywdzony z roszczeniami wynikającymi z polisy OC, ubezpieczyciel może zwrócić się do Ciebie o udostępnienie informacji dotyczących tej osoby.

Stosuj wówczas takie zasady postępowania, jak opisałem powyżej.

EDIT 01.05.2020

Zasady opisane powyżej zmieniły się 1 maja 2020 r.

Od dziś nie ma obowiązku dołączania zgody pacjenta do wniosku. Wystarczy, jeżeli ubezpieczyciel oświadczy, że taką zgodą dysponuje.

Ponadto wprowadzona została stała opłata za udzielenie informacji w wysokości 0,017 przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale.

Nowe rozporządzenie znajdziecie tutaj.

The form you have selected does not exist.